ေရးမိေရးရာ

တခါတခါက် စိတ္မပါလုိက္ပံုမ်ား
ကြန္ပ်ဴတာပိတ္ၿပီးေတာင္ အိပ္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္....
တခါတခါက် အလုပ္မလုပ္ခ်င္ပံုမ်ား
ဂ်ာဂ်ာေရွ႕ မွာ ေခါက္ဆြဲၿပဳတ္ေလး မႈတ္စားလိုက္ခ်င္တယ္....

ေအာ္ ဘဝၾကီးရယ္...
ခုအလုပ္မ်ားေတာ့ မလုပ္ခ်င္ပံုမ်ား
မပဋာလုိ ေၿမလူးပစ္လုိက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ..။

ေအာ္ၿပီးငိုေတာင္ မသနားၾကတဲ့ဘဝ
ေဘးဘီၾကည္႕လိုက္ေတာ့ သံပုရာသီးစားေနသလားေအာက္ေမ့ရတဲ့
မ်က္ႏွာနဲ႕ ပ်ိဳၾကီးမမ

ဘဝ .. ဘဝ
schedule ကေနာက္က်
ေကာ္ဖီက ေမွာက္က်
ရႈပ္ပါတယ္... ၁၀ လႊာကေနခုန္ခ်ပစ္လိုက္မယ္....
ဗြမ္း...........။ ။

ရင့္က်က္ခဲ့ေသာ မိုက္မဲမႈ

အႏိုင္နဲ႕ပိုင္းသြားတဲ့
အခ်စ္တစ္ခုအတြက္..
ေၾကကြဲၿခင္း နတ္သမီးနဲ႕ စီးခ်င္းထိုးခဲ့ၿပီးၿပီ......။

ေက်းကၽြန္လို႕သတ္မွတ္ၿပီး
အၿပံဳးေလးေတြ စြန္႕က်ဲလုိက္တိုင္း...
ငါ အရင္လို မိုးခါးေရမေသာက္ေတာ့ဘူး....
ရင့္က်က္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါရေစ...

.....။

စကားသံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြၾကားတိုင္း..
ႏွင္းဆီတစ္ခင္းအၿမဲပြင့္ေနတဲ့..
ငါ့ ရင္ဘတ္ၾကီးလည္း

ပညာရွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီ........။

မလွည္႕စားပါနဲ႕...
ဒီတစ္ခါ မရေတာ့ဘူး...
ငါ ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီ....။

ရွိတ္စဖီးယား.....

ငါက ဂ်ဴးလီးယက္ဆို...
နင္က ရိုမီယိုေပါ့..
ငါတို႕ၾကားမွာ မဆံုႏိုင္တဲ့စည္းေတြၿခားထားတယ္....
ငါ့ရဲ႕ ရိုမီယိုေရ ငါက ဂႏၲဝင္တြင္ေအာင္ ခ်စ္ခ်င္တာပါ......။ ။

ငါ မဖိတ္ေခၚခဲ့ဘူးေနာ္ ... ငါ့စိတ္ကူးထဲ အလည္လာဖို႕ကို...
မဖိတ္ပဲလာတဲ့ နင့္ကို ႏွင္မထုတ္ရက္ခဲ့ပါဘူး...
ဧည္႕သည္ၿဖစ္တဲ့ နင္က အၿပံဳးေလးတစ္ပြင့္ေတာ့ လက္ေဆာင္ထားခဲ့ေပးပါ......။ ။

နင့္ရဲ႕ႏွလံုးသားတံခါးေခၚက္ဖို႕
တြန္႕ဆုတ္ေနတဲ့ငါက...
ကိုယ္ဇာတ္ကုိယ္က ကိုယ္ကိုတိုင္ပိတ္ကားခ်ခဲ့ရတာပါ...။ ။

ငါ့ရဲ႕ ရိုမီယိုေရ....
နင္မၿမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတဲ့ အခ်စ္တစ္ခုအတြက္
မေၿပာလိုေတာ့ပါဘူး...
နာက်င္မႈက ဆံုးခန္းတိုင္ေနၿပီေလ........။ ။
ငါက ဂ်ဴးလီးယက္ပါ....
အသက္ပန္းပြင့္ေလး တစ္လႊာၿပီးတစ္လႊာေၾကြတာေတာင္
နင့္အေၾကာင္းေတြးေကာင္းေနတုန္းပဲ........။ ။


သူငယ္ခ်င္း ၁ ေယာက္အတြက္ အမွတ္တရ ေရးထားတာပါ....။ ။

ၾကယ္ေပ်ာက္ေန႕

အၿပာေရာင္ၾကယ္ေတြေၾကြတယ္
ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ကေလ.......
ကၽြန္ေတာ့္ပန္းေလးေတြ အတြက္
ကိုယ္တိုင္ေခၽြေပးတာေပါ့..........။   ။

အဲဒီေန႕.....ဟုတ္တယ္အဲဒီေန႕
ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္ၿပိဳတဲ့ေန႕....
ကၽြန္ေတာ့္ၾကယ္ေတြေပ်ာက္တဲ့ေန႕.........။  ။

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေမွာင္မိုက္သြားသလဲ....
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတစ္ပိုင္း လၾကတ္သြားတယ္....အဲဒီ့ေန႕ေပါ့.......။ ။

ရင္ဘတ္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္ပ်ဳိးဥယ်ာဥ္လည္း...
ေၿမဆီေၿမႏွစ္ေတြ ခမ္းေၿခာက္သြားတာ..
ပက္ၾကားကိုအက္ေရာ....။ ။

ခပ္ယဲ့ယဲ့ပဲရယ္လိုက္တယ္....
ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္းကင္မွာ..
ေပ်ာ္ေစတဲ့ ၾကယ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး........။ ။

အလြမ္းေတြ ၿပည္႕ေနၿပီေလ....

ၿပန္လွည္႕ၾကည္႕ဖို႕ မေတာင္းဆိုပါဘူး....
တိတ္တိတ္ေလးပဲ လြမ္းခြင့္ေပးပါ...။ ။

အၾကည္႕ခ်င္းဆံုေနဖို႕ မလုိအပ္ပါဘူး...
တိုးတိုးတိတ္တိတ္္ပဲ ခိုးခုိးၾကည္႕ပါရေစ... ။ ။

ပ်ဳိးလုိက္တဲ့ အခ်စ္ပင္တိုင္း
ခူးေၿခြဖို႕ပဲ မရည္ရြယ္ဘူး...။ ။

တန္ဖိုးမရွိဘူးဆိုေပမယ့္....
အဖိုးမၿဖတ္လုိက္ပါနဲ႕............. ။ ။

ဂရုမစိုက္ပါနဲ႕...
ကိုယ္ပဲ ယုယပါရေစ...။ ။

ဒီေဆာင္းဦးမွာ....
ကၽြန္ေတာ့္ၿခံထဲက အလြမ္းစံပယ္ၿဖဴေတြ
ေဖြးေဖြးလႈပ္ပြင့္ခဲ့တယ္...... ။ ။

ကိုယ္ပ်ဳိးမိခဲ့တဲ့ အပင္တိုင္း အလြမ္းေတြခ်ည္း
ၿဖစ္ထြန္းခဲ့ေခ်ရဲ႕..... ။ ။

ကၽြန္ေတာ့္ၿခံထဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေနၿခည္ေတာင္ မဖိတ္ေခၚႏုိင္ခဲ့ဘူး.... ။ ။

ကၽြန္ေတာ္ ... ေၾကာက္တဲ့ အၿဖဴေရာင္

မၿဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာေနမွ...
မတမ္းတခ်င္ေတာ့ဘူး...
အၿမဲလိုလိုၿမင္ေနရတဲ့  အၿဖဴေရာင္ေတြ...
ဘယ္ေတာ့ ပန္းေရာင္ေၿပာင္းမလဲ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး.....။ ။

ကိုယ္ မဟုတ္မွန္းသိေပမယ့္လဲ
အိပ္မက္ မက္ေနတုန္းပဲ.....
လက္လႊတ္ဖို႕ စဥ္းစားလုိက္တုိင္း
သံေယာဇဥ္ေတြကို ႏွေမ်ာေနခဲ့တယ္....။ ။

 တစ္ေလာကလံုး ေဆးေရာင္စံု ၿခယ္မႈန္းေနခ်ိန္မွာ..
ကၽြန္ေတာ္... အၿဖဴေရာင္ကမာၻထဲ နစ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္....။ ။

အခ်စ္ဇာတ္လမ္း.....

မနက္ၿဖန္ရဲ႕ ပန္းခ်ီကားမွာ
ဘာေဆးေရာင္သံုးမလဲ စဥ္စားေနတုန္း....

ဒီေန႕ ေနဝင္ခ်ိန္ထိေတာင္
career ေတြကို ခ်ေရးေကာင္းေနတုန္း....

မေန႕က ေနာင္တေတြကို
သံုးသပ္လို႕ ေကာင္းေနတုန္း.....

အခ်စ္မိုးပ်ံပူေဖာင္းေလ....
တေၿဖးေၿဖးလြင့္သြားတာ ရုပ္ရွင္တစ္ကားလုိပဲ....

ကၽြန္ေတာ္ရိုက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေတြလဲ တစ္ကားၿပီးတစ္ကား....
ဒါေပမယ့္ ဇာတ္သိမ္းခန္းမေရာက္ခဲ့ဘူး...။ ။

ၿပံဳးလ်က္နဲ႕ပဲ.....

ခံႏိုင္ရည္ကို စမ္းသပ္မေနနဲ႔
ေက်မြေအာင္ ေခ်ခ်ပစ္လုိက္
ကံၾကမၼာဆိုတဲ့ နင့္ကိုငါ နဲနဲမွ မေၾကာက္ဘူး...
အမႈန္ၿဖစ္သြားရင္ေတာင္ ေလနဲ႕အတူလြင့္ပစ္လိုက္မယ္
ၿပံဳးလ်က္နဲ႕ပဲ...။ ။